Każdy krok człowieka, od przyrządzenia i wypicia kawy po podróż samolotem, pozostawia ślad w środowisku. A konkretnie ślad węglowy, którego emisja jest efektem działalności nie tylko jednostki, ale i przedsiębiorstwa.
Z artykułu dowiesz się:
- Czym jest ślad węglowy i jak go obliczyć?
- W jaki sposób człowiek przyczynia się do emisji gazów cieplarnianych?
Ślad węglowy to najbardziej adekwatny wskaźnik do pomiaru wpływu człowieka na naturę, w tym klimat. Emisja gazów cieplarnianych do atmosfery przyczynia się do globalnego ocieplenia. Zmiany klimatyczne mają wpływ nie tylko na ekosystemy, ale też bezpośrednio na człowieka i działalność biznesową. W produkcji dwutlenku węgla, metanu i podtlenku azotu udział mają zarówno jednostki, jak i przedsiębiorstwa, a to oznacza, że każdy może zrobić coś, aby zapobiec dalszym, negatywnym zmianom.
Miks gazów cieplarnianych
Ślad węglowy to ilość gazów cieplarnianych, jaką generuje człowiek, przedsiębiorstwo lub nawet konkretny produkt w określonym czasie (najczęściej przyjmuje się rok kalendarzowy). W przypadku emisji gazów cieplarnianych przez firmy stosuje się też nazwę corporate carbon footprint, czyli ślad węglowy korporacji. Wskaźnik obejmuje zarówno bezpośrednią, jak i pośrednią (np. generowaną przez dostawców) emisję związaną z działalnością przedsiębiorstwa. Są to m.in. zużycie energii w budynkach i spalanie paliwa w pojazdach należących do organizacji. Można też obliczyć ślad węglowy konkretnego produktu w całym cyklu jego życia. Składa się na niego emisja gazów podczas wydobycia surowców, przetwarzania ich, produkcji towaru, dystrybucji, ale też użytkowania, składowania czy utylizacji po zużyciu.
Choć ze śladem węglowym najbardziej kojarzony jest dwutlenek węgla (CO2), to przy obliczaniu wskaźnika bierze się pod uwagę wszystkie gazy cieplarniane. Jednak każdy z nich w różnym stopniu przyczynia się do globalnego ocieplenia. Aby ujednolicić wyniki pomiarów i umożliwić ich porównanie, ślad węglowy wyraża się w ekwiwalencie ton dwutlenku węgla oznaczonym CO2e. To uniwersalna, międzynarodowa jednostka. Aby obliczyć CO2e danego gazu, należy pomnożyć jego emisję przez tzw. potencjał tworzenia efektu cieplarnianego, czyli stosunek ilości ciepła zatrzymanego przez kilogram tego gazu do ilości ciepła zatrzymanego przez kilogram dwutlenku węgla. Na przykład jedna tona metanu równa się 25 tonom CO2e.
Największym emitentem jest człowiek
Część gazów cieplarnianych produkuje sama natura, np. na terenach bagiennych. Jednak w większości przypadków za ich generowanie odpowiada człowiek. Dla przykładu naukowcy szacują, że 60 proc. emisji metanu wynika z ludzkiej działalności. Gazy cieplarniane powstają głównie w wyniku spalania paliw kopalnych (węgla, ropy naftowej, gazu ziemnego), transportu (szczególnie lotniczego), produkcji i hodowli rolnej. Zatrzymują ciepło w atmosferze, co przyczynia się do zmian klimatu. Jedną z nich jest globalne ocieplenie, czyli podnoszenie się średniej temperatury atmosfery przy powierzchni ziemi i oceanów. W konsekwencji, na Ziemi częściej występują ekstremalne zjawiska pogodowe, np. susze, wichury czy powodzie. Ich wynikiem jest zaburzenie równowagi w ekosystemach, ale też utrudnienia w prowadzeniu działalności biznesowej czy rolniczej. Powodzie, pożary i huragany niszczą uprawy, utrudniają transport, dewastują hale produkcyjne.
Ślad węglowy to nie abstrakcyjny wskaźnik. Ma on realny wymiar i pokazuje, w jakim stopniu człowiek czy przedsiębiorstwo przyczynia się do zmian klimatycznych. Zrozumienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy ilością emitowanych gazów cieplarnianych a rentownością i rozwojem biznesu pozwala zidentyfikować obszary, które można zmodernizować, aby zmniejszyć ślad węglowy. Tym bardziej że konsumenci są coraz bardziej świadomi i chętnie wybierają produkty marek, które odpowiedzialnie podchodzą do kwestii ochrony klimatu.
Jeśli wiadomość nie dotarła, prosimy o sprawdzenie folderu ze spamem.
W razie jakichkolwiek problemów zachęcamy do kontaktu na adres e-mail: kontakt@akademiaesg.pl
