Inwestycja w biogazownię rolniczą coraz częściej postrzegana jest jako szansa na dywersyfikację dochodów gospodarstw i uniezależnienie się od wahań cen energii. Jednak zanim podejmie się decyzję o budowie instalacji, warto przeanalizować zarówno potencjalne zyski, jak i czynniki, które wpływają na opłacalność tego typu przedsięwzięć.
Z artykułu dowiesz się:
- Ile można zarobić na biogazowni rolniczej?
- Jakie są główne źródła przychodów?
- Jakie wady i zalety ma biogazownia jako inwestycja?
Średni zysk z biogazowni rolniczej
Zyski osiągane przez właścicieli biogazowni rolniczych są silnie uzależnione od szeregu czynników – skali inwestycji, dostępnych surowców, lokalizacji, a także bieżącej ceny energii. Dla instalacji o mocy 1 MW szacuje się, że średni roczny zysk netto może wynosić od 700 tysięcy złotych do nawet 10 milionów złotych. Różnice te wynikają z kosztów pozyskania substratów, dostępu do sieci elektroenergetycznej, formy finansowania oraz warunków lokalnych.
Biogazownie są ważnym elementem transformacji energetycznej oraz strategii zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw rolniczych.
Mniejsze instalacje, takie jak mikrobiogazownie o mocy kilkudziesięciu kilowatów, charakteryzują się niższym progiem inwestycyjnym, ale też proporcjonalnie mniejszymi przychodami. Niemniej jednak ich zaletą jest krótszy okres zwrotu nakładów, szczególnie w przypadku gospodarstw samowystarczalnych.
Główne źródła przychodów generowanych przez biogazownię to sprzedaż energii elektrycznej oraz ciepła w ramach układów kogeneracyjnych. W polskich warunkach ceny energii elektrycznej produkowanej z biogazu sięgają od 700 do ponad 1000 złotych za megawatogodzinę. Przykładowo, instalacja o mocy 1 MW może w ciągu roku wyprodukować około 8,75 GWh energii, a to przekłada się na przychody sięgające kilku milionów złotych. Dodatkowym źródłem zysku jest sprzedaż nawozu pofermentacyjnego, który jest efektem ubocznym procesu fermentacji – wykorzystywanego bezpośrednio w gospodarstwach lub sprzedawanego lokalnym rolnikom.
Czynniki wpływające na opłacalność inwestycji
Opłacalność biogazowni rolniczej to wypadkowa wielu czynników, z których najistotniejsze to cena energii elektrycznej, warunki taryfowe oraz koszty inwestycyjne i operacyjne. Instalacja o mocy 1 MW wiąże się z nakładem rzędu 12–15 milionów złotych, co sprawia, że dostęp do zewnętrznych źródeł finansowania, takich jak kredyty preferencyjne czy dotacje, staje się często warunkiem niezbędnym do realizacji projektu.
Jak sfinansować budowę biogazowni oraz dostępne dotacje na biogazownie w ramach programów takich jak „Energia dla wsi” pozwalają na uzyskanie dofinansowania nawet do 65% kosztów kwalifikowanych. Obniża to próg wejścia i skraca okres zwrotu.
Równie istotna jest dostępność substratów – ich rodzaj, jakość i stabilność dostaw wpływają bezpośrednio na wydajność instalacji. Przewagę mają gospodarstwa, które dysponują własnym zapleczem surowcowym: gnojowicą, kiszonką z kukurydzy, obornikiem lub innymi odpadami organicznymi. Wymiernym wsparciem dla rentowności biogazowni jest także możliwość zagospodarowania pofermentu jako nawozu organicznego. Pozwala to nie tylko ograniczyć koszty zakupu nawozów mineralnych, ale również generować dodatkowe przychody w ramach lokalnego rynku.
Przejście na OZE jako element strategii biznesowej oraz odnawialne źródła energii w kontekście strategii ESG pokazują, jak biogazownie wpisują się w szerszą strategię przedsiębiorstwa.
Biogazownia jako inwestycja – możliwości i ograniczenia
Decyzja o budowie biogazowni wiąże się z koniecznością pogodzenia potencjalnych zysków z realiami technicznymi i społecznymi. Do głównych atutów tej formy działalności należy z pewnością długoterminowa stabilność finansowa, wynikająca z przewidywalnych przychodów ze sprzedaży energii. Dodatkową korzyścią jest możliwość efektywnego zagospodarowania odpadów organicznych, co wpisuje się w założenia gospodarki o obiegu zamkniętym. Produkcja energii i ciepła na potrzeby własne to także sposób na obniżenie kosztów operacyjnych gospodarstwa i zwiększenie jego niezależności energetycznej.
Korzyści z wdrażania proekologicznych praktyk wykraczają poza aspekty finansowe i obejmują także budowanie pozytywnego wizerunku oraz spełnianie wymogów strategii ESG.
Nie sposób jednak pominąć wyzwań. Wysokie koszty początkowe są istotną barierą wejścia, a sukces przedsięwzięcia w dużym stopniu zależy od stabilności polityki energetycznej państwa. Dodatkowo inwestycje w biogazownie mogą napotkać opór społeczny – związany np. z uciążliwościami zapachowymi, zwiększonym ruchem transportowym czy obawami o wpływ na środowisko lokalne. Inwestor musi również liczyć się z koniecznością zapewnienia profesjonalnej obsługi technicznej i administracyjnej instalacji.
Wyzwania stojące przed polską energetyką odnawialną oraz czynniki ograniczające rozwój OZE w Polsce mają bezpośredni wpływ na perspektywy rozwoju sektora biogazowego.
Kontekst transformacji energetycznej
Biogazownie są kluczowym elementem dekarbonizacji rolnictwa oraz realizacji strategii dekarbonizacji gospodarki polskiej. Praktyczne działania ekologiczne do wdrożenia już dziś mogą obejmować również inwestycje w biogazownie dla gospodarstw rolnych.
Energia kontrolowana dzięki nowoczesnym rozwiązaniom oraz zwiększanie efektywności energetycznej to dodatkowe elementy kompleksowej strategii energetycznej.
Strategiczne znaczenie biogazowni
Biogazownia rolnicza to projekt wymagający zarówno pod względem organizacyjnym, jak i finansowym. Jednak w warunkach dobrze przygotowanego modelu biznesowego, stabilnych źródeł substratów i dostępu do instrumentów wsparcia publicznego, może być źródłem dochodu i ważnym elementem transformacji energetycznej obszarów wiejskich.
Kluczem do sukcesu jest realistyczna analiza lokalnych uwarunkowań, profesjonalne planowanie inwestycji oraz elastyczność w dostosowywaniu się do zmieniających się regulacji i warunków rynkowych. Etyka w biznesie oraz mierzenie zrównoważonego rozwoju to dodatkowe aspekty, które należy uwzględnić przy planowaniu inwestycji w biogazownię jako element odpowiedzialnego rozwoju gospodarstwa rolniczego.