Od 1 września 2019 roku obowiązuje minimalna stawka opłaty recyklingowej za reklamówki – 0,20 zł za sztukę. Stawka ta nadal jest aktualna w 2025 r. Celem regulacji jest ograniczenie zużycia jednorazowych toreb foliowych i promowanie bardziej ekologicznych alternatyw.
Z artykułu dowiesz się:
- Kiedy reklamówka podlega opłacie recyklingowej?
- Czy każda torba plastikowa jest objęta opłatą?
- Jakie wyjątki przewiduje prawo?
Opłata recyklingowa – kogo dotyczy i na jakich zasadach?
Opłata recyklingowa dotyczy toreb foliowych na zakupy o grubości od 15 do 50 mikrometrów. To właśnie te torby, popularnie nazywane „jednorazówkami”, są głównym celem przepisów, które mają ograniczyć plastikowe odpady. Stawka 20 groszy za sztukę została ustalona jako minimalna i obowiązkowa – nie można jej zmniejszyć, ale sprzedawca może doliczyć marżę. System ten wpisuje się w szerszy kontekst gospodarki o obiegu zamkniętym oraz Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta (ROP), które mają ograniczyć negatywny wpływ opakowań na środowisko. Z opłaty wyłączone są tzw. zrywki – bardzo cienkie torby o grubości poniżej 15 mikrometrów – jeśli służą do pakowania produktów luzem, takich jak pieczywo czy warzywa. Jeżeli jednak są stosowane niezgodnie z przeznaczeniem, podlegają opłacie. Przykładem może być sieć Biedronka, gdzie zrywki są odpłatne mimo ich małej grubości.
Rozliczanie opłaty recyklingowej
Każdy przedsiębiorca, który wydaje reklamówki klientom, ma obowiązek pobrania opłaty i odprowadzenia jej do budżetu państwa. Opłatę recyklingową rozlicza się kwartalnie, do 15. dnia miesiąca po zakończeniu kwartału, w którym została naliczona. Pobrane środki trafiają do funduszu ochrony środowiska i mają wspierać działania edukacyjne oraz proekologiczne. Podobnie jak w przypadku ewidencji odpadów w BDO, przedsiębiorcy muszą prowadzić dokładną dokumentację i terminowo wywiązywać się z obowiązków sprawozdawczych. Właściwe postępowanie z tego typu opłatami jest elementem strategii ESG każdej odpowiedzialnej firmy.
Cel wprowadzenia opłaty
Celem wprowadzenia opłaty było zniechęcenie konsumentów do korzystania z jednorazowych toreb i zwiększenie świadomości ekologicznej społeczeństwa. Reklamówki są trudne do recyklingu, często trafiają na dzikie wysypiska i długo rozkładają się w środowisku. Regulacje te wpisują się w szerszą politykę ograniczania jednorazowego plastiku i promowania opakowań wielorazowych. Ta inicjatywa jest częścią praktycznych działań ekologicznych, które mogą wdrażać przedsiębiorstwa w ramach zrównoważonego rozwoju. Korzyści z wdrażania proekologicznych praktyk obejmują nie tylko poprawę wizerunku firmy, ale także ograniczenie negatywnego wpływu na środowisko.
Doświadczenia innych krajów europejskich
Europa sukcesywnie ogranicza plastikowe torby. W Niemczech większość sklepów wycofała reklamówki całkowicie, we Francji i Włoszech obowiązuje zakaz ich sprzedaży, a w Hiszpanii klientom oferuje się wyłącznie torby biodegradowalne. W Wielkiej Brytanii opłata za torbę wynosi równowartość około 50 groszy, a wpływy przekazywane są na cele charytatywne. Polska, choć bardziej zachowawcza, wpisuje się w ten europejski trend. Rozwiązania te są zgodne z Europejskim Zielonym Ładem oraz celami dekarbonizacji gospodarki. Przedsiębiorstwa handlowe mogą traktować te regulacje jako okazję do budowania odpowiedzialnego łańcucha wartości oraz znaczenia ESG w relacjach z dostawcami.
Jeśli wiadomość nie dotarła, prosimy o sprawdzenie folderu ze spamem.
W razie jakichkolwiek problemów zachęcamy do kontaktu na adres e-mail: kontakt@akademiaesg.pl
