Warszawski Standard Zielonego Budynku to zbiór wymagań i wytycznych dla nowoprojektowanych budynków miejskich w Warszawie. Spełnienie ich gwarantuje zgodność inwestycji z celami tzw. Zielonej Wizji Warszawy. Dokument ma wspierać tworzenie architektury bardziej przyjaznej środowisku i promować efektywność energetyczną oraz adaptację do zmian klimatu, zwiększając udział zieleni i innowacyjnych rozwiązań ekologicznych.
Z artykułu dowiesz się:
- Czym jest Warszawski Standard Zielonego Budynku?
- Dlaczego miasta potrzebują podobnych standardów?
- Jak na standard reagują deweloperzy?
Warszawski Standard Zielonego Budynku jest obowiązkowy w przypadku nowych budynków budowanych na zlecenie Miasta Stołecznego Warszawa. Dotyczy m.in. szkół, osiedli mieszkaniowych, bibliotek czy budynków użyteczności publicznej.
Standard inspiracją dla prywatnych inwestorów
Wprawdzie Warszawski Standard Zielonego Budynku obowiązkowy jest tylko dla inwestycji finansowanych przez miasto, jednak dokument powstał również z myślą o sektorze prywatnym. Ma być przykładem i inspiracją dla deweloperów, architektów i inwestorów komercyjnych – taki był zamysł twórców dokumentu. Standard zachęca ich do wdrażania rozwiązań proekologicznych i społecznie odpowiedzialnych także w prywatnych inwestycjach. Zarządcy Warszawy podkreślają, że pozytywny wpływ wdrożenia wyższych standardów w budownictwie publicznym z czasem może skutkować nowymi normami na rynku deweloperskim oraz wśród inwestorów prywatnych.
Zgodnie z wytycznymi Warszawskiego Standardu Zielonego Budynku każda nowa miejska inwestycja musi uzyskać opinię o zgodności w zakresie sześciu obszarów:
- Zieleń i zagospodarowanie nieruchomości – tworzenie jak najbogatszych form zieleni (np. zielone dachy, łąki kwietne, roślinność przyjazna zapylaczom) oraz projektowanie przestrzeni, które wspierają bioróżnorodność i poprawiają mikroklimat wokół budynku;
- Gospodarowanie wodą – zatrzymywanie i efektywne wykorzystywanie wód opadowych na terenie działki (zmniejsza to ryzyko podtopień i wspiera zasilanie zieleni przy jednoczesnym oszczędzaniu wody pitnej);
- Efektywność energetyczna – minimalizowanie zużycia energii przez budynek (np. przez dobrą izolację, energooszczędne instalacje) oraz wykorzystanie odnawialnych źródeł energii tam, gdzie to możliwe;
- Zrównoważona mobilność – stosowanie rozwiązań zachęcających do korzystania z transportu publicznego, rowerów i ruchu pieszego oraz ograniczające ruch samochodów i ich negatywny wpływ na środowisko;
- Gospodarka obiegu zamkniętego oraz materiały i rozwiązania budowlane – wykorzystywanie pochodzących z recyklingu materiałów oraz ograniczanie ilości odpadów powstających podczas budowy i użytkowania budynku;
- Zdrowie i komfort użytkowników – zapewnienie mieszkańcom i użytkownikom budynków odpowiedniej jakości powietrza, dostępu do światła dziennego, ciszy, bezpieczeństwa oraz ogólnych warunków sprzyjających zdrowiu i dobremu samopoczuciu przez cały rok.
Miasta zielone nie tylko z nazwy
Przez wiele lat miasta skupiały się na maksymalizacji zabudowy. Budynki wyrastały jak grzyby po deszczu. Wśród nich przede wszystkim osiedla, ale również budynki miejskie, niejednokrotnie wciśnięte pomiędzy inne. Dziś coraz większą wartość ma jakość przestrzeni. Mieszkańcy sami zwracają uwagę np. na nasadzenia w swoim otoczeniu. Miasta stają się coraz bardziej zielone – dosłownie i w przenośni.
W Polsce nie tylko w Warszawie widać, że powstające w miastach nowe budynki stają się coraz bardziej zrównoważone. Przykładem jest Poznań, w którym powstaje nowa pływalnia miejska przy ul. Taborowej. Jej projekt przewiduje podziemny zbiornik retencyjny do zatrzymywania wody opadowej i wspierania lokalnej retencji, wykorzystanie dużych przeszkleń do maksymalnego doświetlenia światłem dziennym (ograniczy zużycie energii na oświetlenie) i rozbudowę nasadzeń zieleni wokół budynku, z udziałem różnych gatunków drzew i krzewów. Takie podejście chroni bioróżnorodność, wspiera mikroklimat i poprawia komfort mieszkańców.
Deweloperzy nie są obojętni
Choć Warszawski Standard Zielonego Budynku dotyczy tylko budownictwa miejskiego w stolicy, coraz więcej firm z sektora prywatnego z całej Polski interesuje się tematyką ESG, zrównoważonego budownictwa i oczekiwaniami samorządów.
Istnieje jednak także zapis, który dla niektórych inwestorów może okazać się problematyczny – dotyczy zwiększenia powierzchni biologicznie czynnej. Zakłada on wdrożenie jej o aż 20 proc. więcej niż wymagają tego ogólne przepisy krajowe. Niektórzy deweloperzy mogą uznać, że wolą wykorzystać tę powierzchnię komercyjnie. Zdarza się jednak, że jest wręcz odwrotnie – przykładem jest projekt Jaśminowy Mokotów zrealizowany przez Skanska Residential. Powierzchnia biologicznie czynna w inwestycji Jaśminowy Mokotów (w zależności od etapu) wynosi około 60 proc. lub ponad 55 proc. całego terenu, co umożliwia naturalną wegetację roślin, retencję wód opadowych i tworzenie zielonych przestrzeni wewnątrz osiedla.
Warszawski Standard nie jest obowiązkowy dla prywatnych deweloperów, ale jego wprowadzenie zachęca prywatnych deweloperów do wdrożenia zielonych rozwiązań w projektach.
Czytaj także:
- Budownictwo wielorodzinne i niskoemisyjne technologie – standard czy innowacja?
- Wbudowany a operacyjny ślad węglowy
Jeśli wiadomość nie dotarła, prosimy o sprawdzenie folderu ze spamem.
W razie jakichkolwiek problemów zachęcamy do kontaktu na adres e-mail: kontakt@akademiaesg.pl
