Zielone finansowanie standardem w Unii Europejskiej

Zgodnie z założeniami Zielonego Ładu, cały system fiskalny UE ma wspierać zrównoważony rozwój gospodarczy. Aby osiągnąć ten cel, konieczna jest zmiana sposobu inwestowania – zarówno w sektorze publicznym, jak i prywatnym. Wprowadzenie standardów dla produktów inwestycyjnych ma odpowiedzieć na to wyzwanie.

Z artykułu dowiesz się:

• Czym są standardy inwestycyjne wprowadzone w ramach Zielonego Ładu?
• Czemu mają służyć?
• Dlaczego są tak ważne w obliczu zielonej transformacji?

Aby spełnić wymogi pakietu Fit for 55, inwestorzy muszą brać pod uwagę to czy przedsiębiorstwa, w które inwestują, działają zgodnie z zasadami ESG — to znaczy czy biorą pod uwagę czynniki środowiskowe, społeczne i ład korporacyjny. Ważne, aby poza deklaracjami firmy podejmowały realne działania na rzecz zrównoważonego rozwoju. Dzięki możliwości wglądu w kroki podejmowane przez firmy w kwestiach ESG, akcjonariusze, ale także zwykli obywatele, mogą świadomie wspierać te podmioty, które najbardziej angażują się w działania na rzecz zrównoważonego rozwoju i społeczeństwa. Standardy mają też stanowić wytyczne, dzięki którym firmy mogą stworzyć spójną i możliwą do realizacji strategię, dzięki której unikną m.in. szkód reputacyjnych czy kar finansowych.

Dodatkową korzyścią wprowadzenia standardów inwestycyjnych są także zyski finansowe. Uwzględnienie celów środowiskowych może informować potencjalnych akcjonariuszy o korzystnych perspektywach związanych z płaceniem niższych podatków (związanych z emisjami). Natomiast brak informacji o redukcji emitowanego przez firmę dwutlenku węgla wiąże się z obawą o płacenie coraz wyższych podatków. Ma to bezpośredni wpływ na wyniki finansowe przedsiębiorstwa.

Dlaczego standardy są takie ważne?

Głównym impulsem do wprowadzenia standardów inwestycyjnych są cztery aspekty, które najczęściej interesują inwestorów. Dzięki nim możliwe jest porównanie różnych przedsiębiorstw i inwestycji nie tylko pod względem rentowności ale także wpływu na otoczenie. Możliwość zapoznania się z niepublicznymi dotychczas danymi pozwala na ocenę, które przedsiębiorstwa mają etyczną, przyjazną środowisku i społeczeństwu strategię, a także, które z nich będą miały potencjalnie niższe koszty związane z emisją gazów cieplarnianych. Prezentacja raportów niefinansowych pozwala więc konsumentom i inwestorom docenić tych graczy, którzy holistycznie podchodzą do kwestii związanych z prowadzeniem biznesu. Wprowadzenie standardów inwestycyjnych ma na celu:

• Pozyskiwanie finansowania na zrównoważone projekty – Standardy mają na celu skierowanie kapitał w stronę projektów, które przyczyniają się do ochrony środowiska i łagodzenia zmian klimatycznych. Dzięki temu inwestycje będą wspierać przejście na gospodarkę niskoemisyjną.
• Zwiększenie przejrzystości i zapobieganie greenwashingowi – Standardy zapewniają inwestorom jasne i rzetelne informacje o tym, w co inwestują swoje pieniądze. Dzięki temu mogą podejmować świadome decyzje, zgodne z ich wartościami i oczekiwaniami. Dostęp do pełnej wiedzy na temat działań przedsiębiorstw w zakresie ESG pozwoli także uniknąć wyboru na podstawie nieprawdziwych informacji.
• Wzmocnienie zaufania do rynku finansowego – Jasno określone standardy zwiększają zaufanie inwestorów do rynku finansowego. Wiedząc, że produkty inwestycyjne spełniają określone kryteria, inwestorzy są bardziej skłonni do inwestowania.
• Ułatwienie porównywania produktów – Dzięki jednolitym standardom inwestorzy mogą łatwiej porównywać różne produkty inwestycyjne pod kątem ich wpływu na środowisko i społeczeństwo.

Jakie akty prawne proponuje Unia?

Identyfikacja przedsiębiorstw, które rzetelnie realizują strategię ESG i podejmują działania w celu dekarbonizacji, wymaga nie lada wysiłku. Aby przedsiębiorcy w j mogli opierać swoje wybory na precyzyjnych i autentycznych informacjach, UE stworzyła dwa akty prawne, które mają ułatwić to zadanie. Dzięki nim akcjonariusze mogą mieć pewność, że metody obliczania i prezentacji danych przez firmy mają podstawy naukowe. Równie ważnym aspektem jest ujednolicenie zawartości raportów w różnych firmach, co ułatwia ich ocenę i porównywanie przez inwestorów. Przedsiębiorstwa notowane na giełdzie, które spełniają określone wymogi  (obecnie chodzi jedynie te spółki, które m.in. zatrudniały ponad 500 osób), będą musiały postępować zgodnie z:

• Taksonomią UE – systemem klasyfikacji działalności gospodarczej, określającym które inwestycje można uznać za zrównoważone. Dzięki niemu łatwiej zidentyfikować projekty, które rzeczywiście przyczyniają się do osiągnięcia celów klimatycznych.
• SFDR (Sustainable Finance Disclosure Regulation) – rozporządzeniem nakładającym na podmioty z sektora finansowego obowiązek ujawniania informacji na temat zrównoważonego charakteru swoich produktów inwestycyjnych. Dzięki temu aktowi prawnemu inwestorzy mają dostęp do bardziej szczegółowych informacji o tym, w jaki sposób inwestycje wpływają na środowisko i społeczeństwo.

Dodatkowym narzędziem, które również ma ułatwić podejmowanie świadomych decyzji inwestorom, są benchmarki. Są to wskaźniki, które służą do oceny wyników inwestycji pod kątem ich wpływu na środowisko i społeczeństwo. Aby realizacja założeń związanych z raportowaniem niefinansowym była łatwiejsza, wprowadzono kilka rodzajów zrównoważonych benchmarków. Coraz częściej uwzględniają one specyficzne wyzwania związane ze zmianami klimatycznymi i przejściem na gospodarkę niskoemisyjną m.in.: 

• Benchmarki oparte na wyłączeniach – wskazują spółki, które działają w branżach uznawanych za kontrowersyjne (np. produkcja węgla, ropy naftowej, tytoń) tak by docelowo inwestorzy unikali inwestowania w ich akcje, jeśli działania podejmowane przez nie są nieetyczne.
• Benchmarki pozytywne – wspierają działania spółek, które spełniają określone kryteria zrównoważonego rozwoju, takie jak redukcja emisji gazów cieplarnianych, efektywność energetyczna czy zrównoważone zarządzanie wodą.
• Benchmarki tematyczne – skupiają się na konkretnych obszarach związanych z Zielonym Ładem, takich jak energia odnawialna, transport niskoemisyjny czy gospodarka o obiegu zamkniętym.
• Benchmarki z wagami ESG – przypisują większe wagi spółkom, które lepiej wypadają pod względem czynników ESG, ze szczególnym uwzględnieniem aspektów klimatycznych. 

Wszystkie działania na rzecz opracowania standardów inwestycyjnych mają przełożyć się na zmianę funkcjonowania gospodarki w kierunku bardziej zrównoważonego modelu.  Promowanie inwestycji związanych z zasadami gospodarki o obiegu zamkniętym czy tych wspierających dekarbonizację ma umożliwić osiągnięcie najważniejszego założenia Zielonego Ładu, czyli ograniczenia emisji dwutlenku węgla o 55 proc. do 2030 r.

Gabriela Milczarek

Absolwentka studiów inżynierskich na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej oraz kierunku Master of Science in Architecture na Politechnice Krakowskiej, za co otrzymała akredytację Royal Institute of British Architects (RIBA). Interesuje się szczególnie ESG w tematyce budownictwa i nieruchomości.

NAPISZ DO NAS